آینه مومن
مومن کینه توز نیست
انتقام جو نیست
مهربان و نرم و خاشع و خاضع و متواضع است
سینه مومن جای کدورت های نو و کهنه نیست، گلستان یاد خداست.
مومن چون منزلتی می یابد آن را به رخ دیگران نمیکشد، بلکه از آن برای اکرام و احسان دیگران استفاده میکند.
مومن بدی را نه به بدی که با خوبی پاسخ میگوید
مومن روی سینه مغلوب نمی نشیند بلکه دستش را میگیرد تا برخیزد.
مومن فاصله نمی گذارد، فاصله بر می دارد.
خط و نشان نمی کشد، بی نشانی شیوه اوست.
مومن مهربان است، سخت و آشتی ناپذیر نیست.
مومن مظهر رحمت حق است. مومن آیه خداست. مومن جلوه اسماء حسنی است.
مومن دل نمی شکند، دل های شکسته را دلجویی می کند.
مومن سلطه گر نیست، گرد و خاک نمی کند، بار گران نیست، پوشیده می رود و نرم می آید.
مومن پیش قدم است، سلام را او آغاز میکند...
* از کتاب « از یار آشنا سخن آشنا 2» نوشته سید علیرضا موسوی
* چقدرمومنیم؟!!!
