عنوان میتونه تنهایی باشه میتونه تعادل باشه و یا هر چیز دیگه :)
قطعا رسیدن به حد تعادل مهمه.ما نباید توی هیچ چیز افراط و تفریط کنیم.
افراط، فقط عشق خدا..فقط دوست داشتن خدا..
هر موقع که یه کم بیشتر از حد معمول به یکی دلبستم، به یکی اعتماد کردم، به یکی تکیه کردم خدا نذاشت این روند ادامه پیدا کنه. انگار که خدا میخواد ما فقط و فقط در مورد عشق به خودش، دوست داشتن خودش افراط کنیم و در مورد بقیه چیزها حدتعادلو میخواد ازمون. والبته که رسیدن به این تعادل از سخت ترین کارهاست. به خاطر همینه که جامون درست نیست. به خاطر همینه که ناآرامیم.به خاطر همینه که نشاط نداریم. چون توی اون نقطه ای که باید باشیم نیستیم و مدام یا از این طرف بوم میفتیم یا از اون طرف. اصلا انگار هدف، رسیدن به همین تعادله س.
و اینکه آدما هرچندتایی هم که دوست صمیمی داشته باشند هزاری هم که با هم جیک تو جیک باشند، بازم تنهان.تنهای تنها...
و جز خدا کسی را ندارن.
البته که این در مورد همسر هم صدق میکنه..
بهتره اینو مدام با خودمون مرور کنیم که با سر نریم توی دیوار یا اگه رفتیم کمتر دردمون بگیره.
